همه چیز

خواص کنگر

 

 

 

آیا می دانید کنگر دارای چه فوایدی می باشد؟ آیا می دانید کنگر برای تمام افراد مفید نیست و برای برخی حتی مضر است؟

 

کنگر معمولی گیاهی است خودرو با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به کرفس که از آن در پخت سوپ، خورش و حتی به‌صورت خام در سالاد استفاده می‌کنند.

 

البته باتوجه به اینکه برگ‌های آن تیغ‌های ریز و تیزی دارند، هنگام پاک‌کردن مراقب دستان خود باشید؛ پس بهتر است از دستکش استفاده کنید.

 

 

کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد و به همین علت آن را با ماست نیز می‌خورند و در ضمن برای آن دسته از افرادی که گرم‌مزاج هستند، خوردن آن توصیه می‌شود. علاوه بر این، کنگر منبع غنی پتاسیم است.

 

 

خواص درمانی

 

* کنگر ضدعفونی‌کننده، اشتهاآور، تب‌بر و هضم‌کننده غذاست و درضمن، مصرف آن باعث تقویت دستگاه گوارش می‌شود.

 

* این گیاه و به‌خصوص برگ آن ادرارآور و نیروبخش است و در ضمن قلب را نیز تقویت می‌کند.

 

* کنگر در درمان یرقان، نارسایی کبد و کم‌خونی مؤثر بوده و از کبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می‌کند.

 

* محققان معتقدند وجود ماده‌ای به نام سینارین در عصاره برگ کنگر، باعث کاهش کلسترول و تری‌گلیسیرید خون می‌شود. در ضمن همین ماده به همراه ماده دیگری به نام اسید کافئیک موجود در کنگر، کبد را در برابر عفونت حفظ می‌کنند.

 

 

 

توجه: چه کسانی بهتر است کنگر نخورند؟

 

افرادی که ناراحتی‌های کلیوی و کبدی شدید دارند از مصرف برگ کنگر پرهیز کنند.

 

 

زنان باردار و کودکان

 

باتوجه به اینکه کنگر باعث انقباض کیسه‌ صفرا می‌شود، افرادی که سنگ کیسه‌ صفرا دارند، از خوردن آن صرف‌نظر کنند.

 

خواص عدس

 

 

 

عدسها گیاهان بُنشنی هستند، دانه های گیاهانی که نام گیاه شناسی آن Lensensculenta می‌باشد. که در غلافهایی که شامل یک یا چند دانه عدس می‌باشد رشد می‌کنند..

 

عدسها را بر اساس بزرگی و کوچکی آنها تقسیم بندی می‌کنند.. در حالی که بیشترین نوع عدس در آمریکا سبز یا قهوه ای هستند عدسها معمولاً به رنگهای نارنجی، قرمز، زرد و یا سیاه می‌باشند. عدسهای گرد، بیضی یا قلبی شکل اندازه کوچک دارند، در بعضی مواقع کوچکتر از نوک مداد پاک کن می‌باشند که بصورت عمده یا جدا از هم فروخته می‌شوند. عدسهای سبز یا قهوه ای بعد از پخت شکل ظاهری آن از بین نمی‌رود در حالی که انواع دیگر نرم یا له می‌شوند. همچنین طعم آنها با یگدیگر کمی‌فرق می‌کند.

 

 

عدسها در مقایسه با دیگر حبوبات خشک، سریعتر و راحتتر پخته می‌شوند.آنها سریع طعمهای عالی را از دیگر غذاها و چاشنی‌ها به خود جذب می‌کنند و ارزش غذایی بالایی دارند و در تمام طول سال در دسترس هستند. عدسها همانند دیگر حبوبات از گروه گیاهان بُنشنی هستند.در غلافی که شامل یک یا چند دانه عدس می‌باشند رشد می‌کنند. بیضی یا قلب شکل هستند و معمولاً کوچکتر از سر مداد پاک کن می‌باشند. ممکن است به صورت عمده یا بسته‌بندی به رنگ قهوه‌ای و سبز که بعد از پخت شکل ظاهری خود را حفظ می‌کنند، فروخته شوند.

 

 

 

مواد موجود در 100 گرم عدس

 

 

 

 

فواید عدسها

 

عدسها، عضوی کوچک ولی مغذی از خانواده گیاهان بُنشنی هستند که منبع بسیار خوبی از فیبرهای کاهش دهنده کلسترول‌اند که نه تنها کمک به کاهش کلسترول می‌کنند بلکه خاصیت تنظیم قندخون هم دارند زیرا فیبر بالای آنها از افزایش قندخون بعد از خوردن یک وعده غذایی جلوگیری می‌کنند. عدسها همچنین حاوی 6 ماده معدنی مهم، 2 ویتامین B و همچنین پروتئین بدون، چربی می‌باشند.

 

 

کالری موجود آن چقدر است؟ در یک فنجان عدس پخته فقط 230 کالری وجود دارد. این ماده ریز بسیار اشتهاآور است.

 

 

 

عدسها نمونه کامل فیبر

 

 

اگر جدول فیبرهای موجود در غذاها را بررسی کنید، می‌بینید که گیاهان بُنشنی از دیگر حبوبات در صدر جدول قرار دارند. عدسها مثل دیگر حبوبات غنی از فیبرهای غذایی هستند چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب. فیبرهای قابل جذب،یک ماده ژله مانندی در دستگاه گوارش ایجاد می‌کنند که سبب دفع صفرا (حاوی کلسترول ) می‌گردد و آن را به خارج از بدن می‌برد.

 

بررسی تحقیقات نشان داده‌اند که فیبر غیر قابل جذب نه تنها کمک به افزایش مقدار مدفوع و جلوگیری از یبوست می‌کند بلکه کمک به جلوگیری از بیماری های گوارشی مانند سندرم روده‌ای تحریک پذیر و التهاب روده‌ای نیز می‌کند.

 

اگر قلبتان را دوست دارید، عدس بخورید.

 

در بررسی الگوهای غذایی به دست آمده و خطر مرگ در بیمارهای قلبی، محققان روی بیش از 16000 انسان میانسال در آمریکا، فنلاند، نیوزلند، ایتالیا، یوگسلاوی، یونان و ژاپن به مدت 25 سال تحقیق کردند. الگوهای غذایی شاخص شامل موارد زیر بود: مصرف بالای محصولات لبنیاتی در اروپای شمالی، مصرف بالای گوشت در آمریکا، مصرف بالای سبزیجات، گیاهان بُنشنی، ماهی و شراب در اروپای جنوبی و مصرف بالای غلات، سویا و ماهی در ژاپن.

 

هنگامی ‌که محققان این اطلاعات را در رابطه با خطر مرگ در بیماریهای قلبی تجزیه و تحلیل کردند به این نتیجه رسیدند که گیاهان بُنشنی 82% خطر این بیماریها را کاهش می‌دهد. مقاله چاپ شده با عنوان"‌تاریخچه طب داخلی" ثابت کرده‌اند که خوردن غذاهایی با فیبر بالا از قبیل عدسها کمک به جلوگیری از بیماریهای قلبی می‌کند. تقریباً 10000 بزرگسال آمریکایی به مدت 19 سال در این تحقیق شرکت کرده‌اند.

 

کسانی که غذاهایی با بیشترین فیبر، 12 گرم در روز، می‌خورند 12% کمتر دچار بیماری سکته قلبی و 11% کمتر دچار بیماری قلبی- عروقی در مقایسه با کسانی که 5 گرم در روز فیبر می‌خورند می‌شوند. کسانی که بیشترین مصرف فیبرهای غذایی قابل جذب در آب را می‌خورند 15% خطر ابتلا به بیماری و 10% خطر بیماریهای قلبی- عروقی در آنها کاهش می‌یابد.

 

نقش عدس در سلامتی قلب نه تنها به دلیل فیبرهای آن بلکه بعلت مقادیر قابل ملاحظه‌ای ازفولات( Folate) و منیزم آن است.

 

Folate به کاهش هموسیستئین کمک می‌کنند، آمینواسیدی که یک محصول میانی در فرآیند متابولیکی مهمی ‌بنام چرخه متیلاسیون است. هنگامی‌که Folate همانند ویتامین 6 Bجمع می‌شود، هموسیستئین سریعاً به سیستین یامتیونین که هر دو اسید آمینه ،بی خطر هستند تبدیل می‌شود. هنگامی‌که ویتامینهای B وجود ندارند، مقدار هموسیستئین در جریان خون افزایش می‌یابد، که هموسیستئین به دیواره‌های سرخرگ آسیب می‌رساند که یکی از عوامل خطر ابتلا به بیماریهای قلبی است. منیزم عدس مزایای دیگری برای قلب دارد. منیزم خود یک ضد رسوب کلسیم به شمار می‌آید. هنگامی‌ که مقدار منیزم به اندازه کافی است، سیاهرگها و سرخرگها به راحتی تنفس می‌کنند که باعث کاهش سختی رگ می‌شود و خون، اکسیژن و مواد غذایی در کل بدن جریان می‌یابد. مطالعات نشان داده است که کمبود منیزم نه تنها باعث حمله قلبی بلکه به دنبال حمله قلبی، کمبود منیزم کافی باعث آزاد شدن رادیکال آزاد می‌شود که منجر به صدمه به قلب می‌شود.

 

می‌خواهید قلبی شاد داشته باشید ؟ پس عدس بخورید.

 

عدس به شما انرژی برای سوزاندن می‌دهد در حالی که قندخون را تثبیت می‌کند. فیبر قابل جذب علاوه بر تأثیرات مفید روی سیستم گوارشی و قلب، به تنظیم مقدار قندخون نیز کمک می‌کند. اگر شما مقاومت به انسولین، کاهش قندخون یا دیابت دارید، گیاهان بُنشنی مثل عدس برای تنظیم قند خون مؤثر هستند که انرژی پایداری را باعث می‌شوند. بررسی غذاهایی با فیبر بالا و میزان قند خون نشان داده‌است که این غذاها فواید چشمگیری دارند.

 

محققان دو گروه مردم با دو نوع رژیم غذایی را مقایسه کردند که غذاهایی با فیبرهای متفاوت مصرف می‌کردند. یک گروه رژیم دیابتی آمریکایی استاندارد داشتند که شامل 24 گرم فیبر در روز بود در حالی که گروه دیگر رژیم 50 گرم فیبر در روز داشتند. آنهایی که رژیم با فیبر بالا داشتند ‌گلوکز پلاسما (قندخون) و انسولین (هورمونی که قندخون را از سلولها می‌گیرند)بسیار کمی در آنها داشتند. گروه فیبر بالا کلسترولشان حدود 7% و مقدار تری گلیسرید آنها به 2/10% (VLDL) و تراکم بسیار کم لی پروتئین (‌یکی از خطرناکترین شکل کلسترول) به 5/12% کاهش یافته است.

 

 

آهن برای انرژی

 

 

عدسها نه تنها باعث سوخت آهسته کربوهیدراتهای پیچیده می‌شوند بلکه باعث افزایش انرژی بدن با پر کردن ذخائر آهنی بدن شما می‌شوند. مخصوصاً برای خانمهایی که در سنین باروری هستند خیلی درمعرض کمبود آهن هستند، افزایش (تقویت) ذخائر آهن با عدس ایده بسیار مناسبی است چون برخلاف گوشت قرمز منبع دیگر آهن، عدسها کالری و چربی ندارند. آهن سازنده اصلی هموگلوبین است که اکسیژن را از ششها به تمام سلولهای بدن انتقال می‌دهد و این همچنین قسمت کلیدی سیستمهای آنزیمی ‌برای ایجاد انرژی و متابولیسم است. و به یاد داشته باشید که: اگر حامله هستید یا شیر می‌دهید، نیاز شما به آهن افزایش می‌یابد.

 

 

چگونه عدسی را انتخاب کنید و چگونه آن را ذخیره کنید.

 

در حال حاضر عدس به صورت جعبه‌های بسته‌بند‌ی شده قابل استفاده هستند. همانند دیگر مواد غذاهایی که آنها را بصورت عمده می‌خرید، مطمئن شوید که جعبه‌های حاوی عدس کاملاً بسته باشد و از جایی تهیه کنید که فروش عمده محصول خوب دارد تا از تازگی آن مطمئن شوید. در هنگام خرید عدس بصورت عمده یا جزیی مطمئن شوید که مواد رطوبت یا حشره ندارند و عدسها سالم‌اند و شکسته نیستند.

 

عدسهای کنسرو شده را می‌توان در سوپرمارکتها پیدا کرد. بر خلاف سبزیجات کنسرو شده، که بسیاری از ارزشهای غذایی خود را از دست می‌دهند، تفاوت زیادی در ارزش غذایی عدسهای کنسرو شده و عدسی که خود آن را می‌پزید وجود ندارد. کنسرو کردن سسبزیجات ارزش غذایی آنها را کم می‌کند چون سبزیجات را باید با حرارت کم و به مدت زمان کوتاه پخت ولی در کنسرو کردن عدس، آنها را با حرارت بالا به مدت طولانی می‌پزند. از طرف دیگر حبوبات به زمان طولانی برای پخت نیاز دارند. حال شما خودتان این کار را انجام دهید یا اینکه بصورت کنسرو تهیه کنید. ما به شما کنسرهایی را پیشنهاد می‌دهیم که نمک و مواد افزودنی کمتری دارند.

 

عدسها را در یک ظرف کاملاً کیپ و در جایی خشک، خنک و تاریک نگهداری کنید. در این صورت به مدت 12 ماه قابل استفاده خواهند بود. اگر عدسها را در زمانهای مختلف می‌خرید آنها را جدا از هم نگهداری کنید چون ممکن است رطوبتهای متفاوتی داشته باشند و بنابراین مدت زمان پخت آنها با هم متفاوت است. عدس پخته در ظرفی کاملاً بسته در فریزر به مدت 3 روز تازه می‌ماند.

 

 

 

 

عناب درختی است که ارتفاع آن تا 8 متر می رسد نوعی از این درخت مستقیم و باریک است و نوعی دیگر بصورت کج و معوج بالا می رود .

 

 

عناب بومی مناطق گرمسیر است کشت آن در شمال آفریقا ،جنوب اروپا و نواحی مدیترانه رواج دارد .

 

 

برگهای این درخت کوچک ، زیبا ، شفاف ،‌متناوب و دندانه دار است . گلهای آن کوچک و برنگ سبز مایل به زرد می باشد. میوه این درخت که عناب نامیده می شود برنگ قرمز و بشکل تخم مرغ ودارای یک هسته است .

 

طعم عناب کمی شیرین است.

 

ترکیبات شیمیایی عناب :

 

 

عناب دارای لعاب فراوان حدود 5% مواد پروتئینی ، 4%مواد قندی و مقدار زیادی ویتامین C و املاح می باشد . در عصاره آبی چوب عناب اسید زی زی فیک و اسید زی زی فوماتیک وجود دارد .

 

خواص داروئی عناب :

 

 

 

عناب از نظر طب قدیم ایران معتدل است . البته ابو علی سینا اعتقاد داشت که عناب کمی سرد است .

 

1) عناب بدلیل داشتن لعاب زیاد نرم کننده سینه است.

 

2) ملین است مخصوصا اگر آنرا با آب و یا شیر بجوشانید.

 

3) ادرار را زیاد می کند.

 

4) عناب آرام کننده اعصاب است.

 

5) خون را تمیز می کند.

 

6) ضد سرفه است.

 

7) خواب آور است و بیخوابی را برطرف می کند.

 

8) جوشانده پوست درخت عناب داروی ضد اسهال است.

 

9) آسم وتنگی نفس را برطرف می کند.

 

10) برای معالجه و التیام زخمهای کهنه گرد ریشه خشک شده عناب را روی آنها بپاشید .

 

11) هسته عناب خواب آور است.

 

12) خستگی شدید را برطرف می کند.

 

13) رشد موی سر را زیاد می کند.

 

14) جوشانده عناب گرفتگی صدا را برطرف می کند.

 

15) جوشانده عناب برای سرفه و درد سینه مفید است.

 

16) برای برطرف کردن ورم چشم ، عناب را به چشم بمالید.

 

17) دستگاه هاضمه را تقویت می کند.

 

18) حافظه را تقویت می کند.

 

19) کم اشتهایی را برطرف می کند.

 

20) هرگاه که احساس غمگینی کرده و گریه می کنید یک فنجان دم کرده عناب لبخند به لبهای شما می آرود.

 

21)و بالاخره برای درمان سرطان آب عناب را با کاهو بخورید .

 

 

 

 

طرز استفاده جوشانده عناب :

 

 

50گرم عناب را در یک لیتر آب ریخته و بجوشانید تا حجم آن دو سوم شود.

 

جوشانده عناب و جو :

 

 

14 دانه عناب را با 25 گرم جو پوست کنده مخلوط کرده و در 2 لیتر آب ریخته و آنقدر بجوشانید تا جو باصطلاح شکفته شود و 1/5لیتر آب باقی بماند . این جوشانده را بگذارید تا ته نشین شود . سپس روی آنرا بردارید و بنوشید .

 

مضرات عناب :

 

 

عناب در اشخاص سرد مزاج تولید گاز و نفخ می کند . ضمنا عناب نیروی جنسی را کم می کند بنابراین باید با غذاهای محرک مانند عسل خورده شود.

 

خواص کرفس

 

 

 

کرفس گیاهی است علفی، به ارتفاع 20 تا 60 سانتی متر که ساقه‌ای منشعب دارد. برگ‌های آن شفابخش و ضخیم و گل‌های آن کوچک و به رنگ سفید یا سفید مایل به سبز است. قسمت مورد استفاده این سبزی قسمت‌های مختلف آن بویژه ریشه و برگ آن است. در بسیاری از مناطق ایران از جمله در سیستان، خوی و بندر عباس می‌روید.

 

 

جالب است بدانید که فرانسوی‌ها یک ضرب‌المثل جالب به کرفس نسبت داده‌اند که می‌گوید، اگر مردم خاصیت کرفس را می‌دانستند تمام مزارع را به کاشتن آن اختصاص می‌دادند.

 

 

کرفس سرشار از املاح و ویتامین

 

 

 

 

در گذشته پارسیان به کرفس،کرفش و کرسب نیز می‌گفته‌اند و اعراب آن را معرب کرده و کرفس نامیده‌اند. کرفس دارای انواع و اقسام گوناگونی است، اما در بین آنها دو نوع در تغذیه و بقیه در مداوا به کار می‌روند. در کرفس ویتامین‌های آ ‌- ب -‌ وث و املاح سدیم ‌ پتاسیم و فسفر نهفته است. عطر مطبوع، طعم گوارا و خواص انکارناپذیر کرفس، آن را از بین سبزی‌های دیگر ممتاز کرده است. مهم‌ترین نوع دارویی کرفس، کرفس آبی یا کرفس مرداب است که به طور خودرو در کنار مرداب‌ها می‌روید. نوع دیگر آن کرفس عطری است که به علت داشتن عطر زیاد به کرفس مشک معروف است.

 

روزی یک لیوان آب کرفس

 

 

 

برای این‌که به روده‌های خسته و پیر کمک شود، توصیه می‌شود که هر روز یک لیوان عصاره کرفس مصرف شود. از این طریق روده به روش طبیعی تخلیه می‌شود.( البته برگ‌ها را همیشه مصرف کنید)

 

 

دانشمندان بر این عقیده‌اند که کرفس بهترین ماده غذایی است برای عفونت مجاری ادرار و اسید اوریک بالا از طریق تمیز‌کردن کلیه و مجاری ادرار محسوب می‌شود در واقع ترپین، ماده معطر کرفس است که مانع ماندن سنگ کلیه در مجاری ادرار یا آلودگی میکروبی و درد می‌شود. بعلاوه کرفس عروق را باز می‌کند و برای تقویت قلب و ریه مفید است. کمپرس جوشانده کرفس برای دست و پای سرما زده و نیز برای درمان سایر زخم‌ها مفید است. جالب آن که بذر کرفس در باز کردن گرفتگی‌های معده قوی‌تر از سایر قسمت‌های آن است. این بذر اشتها آور بوده و به هضم غذا کمک می‌کند.

 

کرفس و تقویت لثه‌ها

 

 

انواع کرفس به علت داشتن ویتامین «ث» لثه‌ها را محکم می‌کند و از خونریزی و رقت خون جلوگیری می‌کند. اشتها را زیاد می‌کند و برای مبتلایان به بیماری‌های رماتیسم، نقرس، درد مفاصل و تصلب شرایین، غذای مفیدی محسوب می‌شود و این دسته از بیماران هم می‌توانند آن را در غذای خود داخل کرده و هم می‌توانند آب آن را گرفته یک فنجان در روز میل کنند. کرفس تب بر، باد شکن و ضد نفخ است و کلیه‌ها و مثانه را زهکشی کرده و دشمن سنگ کلیه است.

 

 

 

دانستنیهایی درباره ژله

ژلاتین، نوعی فراورده پروتئینی است که از هیدرولیز جزئی کلاژن تهیه می‌شود . کلاژن را از پوست، استخوان، غضروف و دیگر اتصالات بدن حیوانات استخراج می‌کنند. ژله یا لرزانک نوعی غذای ژل مانند شور یا شیرین است که معمولاً با اضافه نمودن ژلاتین و یا پکتین (ژلاتین گیاهی) تهیه می‌شود.

 

 

 

غذاهای ژل مانند شیرین عبارت‌اند از:دسرهای ژلاتینی، مثل خوراک ژله، بلنک مانژ (Blancmange) یا مربا.

 

 

غذاهای ژل مانند شور عبارت‌اند از: aspic یا ژلاتین ساده. ژله سلطنتی نوعی ژله است که زنبورها آن را می‌‌سازند. اگر این ماده غذایی را به لارو زنبور بدهند، تبدیل به زنبور ملکه می‌شود.از انواع شیرینی‌های ژلاتینی می‌توان ژله‌های کوچک و یا پاستیل‌های خرسی که مخصوص کودکان است را نام برد.

 

 

 

ژلاتین چیست؟ ژلاتین، ماده جامد ترد و نیمه شفافی است که بی رنگ یا زرد خیلی روشن است و معمولاً بی بو و بی مزه است. این ماده از حرارت دادن طولانی مدت بافت ملتحمه حیوانات به دست می‌آید. ژلاتین، نوعی فراورده پروتئینی است که از هیدرولیز جزئی کلاژن تهیه می‌شود. کلاژن را از پوست، استخوان، غضروف و دیگر اتصالات بدن حیوانات استخراج می‌کنند. وقتی ژلاتین حرارت ببیند ذوب شده و زمانی که آن را دوباره سرد کنند، جامد می‌شود. ژلاتین همراه با آب، حالت نیمه جامدی را ایجاد می‌کند..

 

 

 

 

در مقیاس صنعتی، ژلاتین از فراورده‌های فرعی صنعت گوشت و چرم می‌‌باشد. بر خلاف تصور عمومی، از شاخ و پنجه حیوانات در تولید ژلاتین استفاه نمی‌شود. برای خارج نمودن کلاژن از بدن حیوانات، از روش‌های مختلفی همچون قرار دادن در اسید یا محیط‌های قلیایی گاهی تا چند هفته استفاده می‌کنند. تولید ژلاتین در سراسر جهان، سالانه 250000 تن می‌‌باشد.

 

 

ژلاتین برای مصارف خانگی معمولاً به صورت ورقه ای، دانه و یا پودر عرضه می‌شود. برخی از آنها را می‌توان مستقیماً به غذای مورد نظر اضافه نمود. برخی دیگر را قبل از مصرف باید در آب خیس کرد. گیاه خواران از مواد گیاهی همچون آگار به جای ژلاتین استفاده می‌کنند.

 

 

البته به خاطر داشته باشید که به آگار ژلاتین نمی‌گویند؛ چون ژلاتین تنها از حیوانات به دست می‌آید و منشا گیاهی ندارد. گاهی به انواع ژل و ژله‌ها هم ژلاتین می‌گویند. اما ژلاتین تنها به فراورده اطلاق می‌شود که از پروتئین حیوانات به دست می‌آید. پس از به وجود آمدن بیماری جنون گاوی، نگرانی‌هایی ایجاد شد مبنی بر این که ژلاتین به دست آمده از حیوانات مبتلا به این بیماری، ممکن است عاملی برای انتقال این بیماری به انسان باشد.